บทที่ 92

แสงแดดส่องลอดผ่านม่านบางๆ ทอประกายอ่อนโยนทั่วห้องพักผู้ป่วย

กลิ่นยาฆ่าเชื้ออบอวลอยู่ในอากาศ

เปลือกตาของแคทเธอรีนสั่นระริกเล็กน้อย นิ้วของเธอกระตุกขณะที่สติค่อยๆ กลับคืนมา

"คุณฟอสเตอร์คะ เอกสารที่ต้องให้คุณเซ็นอยู่ที่นี่แล้วค่ะ" เสียงหนึ่งดังขึ้นจากที่ไหนสักแห่งในห้อง

"เรื่องเหตุการณ์กับผู้ประท้ว...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ